9 marca br. w całym kraju odbyła się akcja odwiedzin biur poselskich i senatorskich. Celem akcji było przekazanie parlamentarzystom postulatów związkowych. W Warszawie przedstawiciele Zarządu Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność” odwiedzili 27 posłów.
– Zgodnie z kalendarzem dzisiaj wszyscy powinni być w swoich biurach i przyjmować interesantów, dlatego chcemy się tam z nimi spotkać i wręczyć im nasze postulaty – mówili związkowcy.
Rzeczywistość jednak wyglądała inaczej. Posłowie albo byli nieobecni w swoich biurach, albo zbyt zajęci, aby osobiście odebrać „katalog spraw wymagających natychmiastowego rozwiązania dla dobra Narodu”. Natomiast w biurze posłanki PO Małgorzaty Kidawy-Błońskiej związkowców przywitała… policja, zapobiegliwie wezwana przez pracownika biura.
Związkowcy nie kryli swojego rozczarowania postawą polityków. – Naszym głównym zadaniem była rozmowa z parlamentarzystami na temat naszych postulatów, ponieważ pani Premier – mimo licznych deklaracji o woli dialogu – od blisko 2 miesięcy nie chce się z nami spotkać. Tymczasem musimy jak najszybciej zakończyć negocjacje nad nową formą dialogu społecznego, bowiem nierozwiązane problemy pracowników potęgują protesty i niepokoje społeczne – powiedział Waldemar Dubiński, zastępca przewodniczącego ZRM.
Niemniej jednak podsumowując całą akcję Waldemar Dubiński stwierdził, że „teraz żaden z posłów Mazowsza nie będzie mógł powiedzieć „nie wiem, nie zostałem poinformowany” – otóż został„. – Mamy nadzieję, że szanowni parlamentarzyści znajdą czas, aby przestudiować nasze argumenty i wypracować stanowisko korzystne dla społeczeństwa polskiego – dodał.
Żądamy negocjacji nt.:
– Szybkiego wzrostu minimalnego wynagrodzenia do poziomu 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.
– Wprowadzenia minimalnej stawki wynagrodzenia za godzinę pracy niezależnie od formy zatrudnienia.
– Wycofania antypracowniczych zmian w Kodeksie pracy dotyczących czasu pracy oraz wprowadzenia zasady zawierania umowy o pracę na piśmie przed rozpoczęciem pracy.
– Wyeliminowania stosowania śmieciowych umów oraz patologicznego samozatrudnienia.
– Odblokowania wzrostu wynagrodzeń dla pracowników państwowej i samorządowej sfery budżetowej.
– Wycofania się z podwyższonego wieku emerytalnego oraz wprowadzenia prawa do skracania powszechnego wieku emerytalnego dla ubezpieczonych legitymujących się: kobiety 35 letnimi, a mężczyźni 40 letnimi okresami składkowymi i minimalnym kapitałem emerytalnym gwarantującym przyszłe świadczenie na poziomie nie mniejszym niż minimalna emerytura.
– Wprowadzenia skutecznej polityki państwa ukierunkowanej na tworzenie stabilnych miejsc pracy chroniących pracowników przed ubóstwem.
– Odmrożenia podstawy naliczania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
– Wypracowania i wdrożenia skutecznego programu walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym w tym zwiększenia wysokości progów dochodowych uprawniających do świadczeń rodzinnych i pomocy społecznej.
– Przywrócenia odpowiedzialności Państwa za zdrowie obywateli.
– Bardziej sprawiedliwy podział wypracowanego dochodu narodowego m.in. poprzez zwiększenie progresji podatkowej.
– Wprowadzenia systemowych zmian w dialogu społecznym zgodnie z oczekiwaniami partnerów społecznych.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!