Pamiętamy!

1 marca br. po raz czwarty będziemy obchodzić Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Dzień ten jest wyrazem hołdu dla żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego, którzy po 1944 roku przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienia dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego.

Ponieważ komuniści chcieli zatrzeć ich pozytywną historię, więc przez lata przedstawiali ich jako bandytów, zwyrodnialców, pijaków, współpracowników Hitlera. Przez kilkadziesiąt lat powstała na ich temat ogromna ściana z kłamstw i przemilczenia.  Środowiska kombatanckie, liczne organizacje patriotyczne, stowarzyszenia naukowe, przyjaciele i rodziny tych, którzy polegli w boju, zostali zamordowani w komunistycznych więzieniach lub po prostu odeszli już na wieczną wartę, od lat pukali do wielu drzwi z żądaniami, by wolna Polska oddała w końcu hołd swym najlepszym Synom. Przez lata odpowiedzią była cisza. Dopiero w 2011 roku Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu dnia 1 marca Narodowym Dniem Pamięci Żołnierzy Wyklętych. 1 marca nie został wybrany przypadkowo. Tego dnia w 1951 roku, w  więzieniu UB przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie zostali zamordowani członkowie IV Komendy Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość: Łukasz Ciepliński, Mieczysław Kawalec, Józef Batory, Adam Lazarowicz, Franciszek Błażej, Karol Chmiel i Józef Rzepka. Tworzyli oni ostatnie kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 roku dzieło Armii Krajowej.

Powojenna konspiracja niepodległościowa była – aż do powstania Solidarności – najliczniejszą formą zorganizowanego oporu społeczeństwa polskiego wobec narzuconej władzy. W roku największej aktywności zbrojnego podziemia, 1945, działało w nim bezpośrednio 150-200 tysięcy konspiratorów, zgrupowanych w oddziałach o bardzo różnej orientacji. Dwadzieścia tysięcy z nich walczyło w oddziałach partyzanckich. Kolejnych kilkaset tysięcy stanowili ludzie zapewniający partyzantom aprowizację, wywiad, schronienie i łączność. Doliczyć trzeba jeszcze około dwudziestu tysięcy uczniów z podziemnych organizacji młodzieżowych, sprzeciwiających się komunistom. Łącznie daje to grupę ponad pół miliona ludzi tworzących społeczność Żołnierzy Wyklętych. Ostatni „leśny” żołnierz ZWZ-AK, a później WiN – Józef Franczak „Laluś” zginął w walce w październiku 1963 roku.

Obchody Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych odbędą się w całym kraju. W ich ramach zaplanowano uroczystości w miejscach upamiętniających żołnierzy wyklętych połączone z apelami pamięci i składaniem kwiatów, msze św., wystawy, promocje publikacji, wykłady, pokazy filmów, czy inscenizacje historyczne.

 
Uroczystości:

1 marca (sobota)

godz. 17:00  Apel Poległych przed Grobem Nieznanego Żołnierza, złożenie kwiatów, przemarsz Krakowskim Przedmieściem do archikatedry św. Jana
godz. 19:00 Uroczysta Msza Św. w intencji „Żołnierzy Wyklętych”.

 

2 marca (niedziela)

godz. 12:00-20:00 siedziba Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, ul. Foksal 3/5 – III Warszawski Maraton Filmowy o Żołnierzach Wyklętych „Jeszcze się Polska o nas upomni”. Pokaz 13 filmów dokumentalnych; Dom Dziennikarza [Stowarzyszenie Solidarność Walcząca Oddział Warszawa, Powiatowy Klub Historyczno-Dziennikarski w Grodzisku Mazowieckim, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich]

godz. 12:30 Katedra Warszawsko-Praska św. Floriana – Uroczysta Msza Święta celebrowana przez abpa Henryka Hosera.

Nadanie odznaczenia  Zło Dobrem Zwyciężaj.  Koncert promocyjny płyty „Podziemna Armia Powraca – Żołnierze Wyklęci” (21 utworów, wyk.: Jan Pietrzak, Jerzy Zelnik, Leszek Czajkowski, Paweł Piekarczyk oraz pianista Andrzej Perkman).

Szczegółowy kalendarz stołecznych uroczystości dostępny jest tutaj