1 października br. w Katedrze Polowej w Warszawie odprawiona została Msza święta pogrzebowa Zofii i Stefana Korbońskich, wybitnych działaczy Polskiego Państwa Podziemnego, po wojnie przebywających na emigracji w USA.
Trumny ze szczątkami Stefana i Zofii Korbońskich sprowadzono w sobotę z Nowego Jorku, a następnie w niedzielę wystawiono w stołecznej Katedrze Polowej Wojska Polskiego.
Pogrzebowej Mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył Metropolita Warszawski Kardynał Kazimierz Nycz.
Szczątki Zofii i Stefana Korbońskich spoczęły w Świątyni Opatrzności Bożej w stołecznym Wilanowie, w Panteonie Wielkich Polaków obok księdza poety Jana Twardowskiego, księdza Zdzisława Peszkowskiego, kapelana Rodzin Katyńskich oraz Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego prezydenta Rzeczypospolitej na Uchodźstwie. Tam też otwarta została wystawa „Stefan Korboński 1901-1989”, przygotowana przez IPN.
Sprowadzenie szczątków Zofii i Stefana Korbońskich z Nowego Jorku i pochówek w Polsce jest wypełnieniem testamentu małżeństwa.
„Korbońscy byli ludźmi, którzy stanowili dla innych wzór do naśladowania (…). To było pokolenie niezwykle ideowe, pokolenie ludzi myślących o Polsce, których motywem działania przez całe życie była wolna ojczyzna” – powiedziała na konferencji poświęconej uroczystościom pogrzebowym działaczy Polskiego Państwa Podziemnego Agnieszka Bogucka, prezes warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Wspólnota Polska.
Marek Maciołowski z Fundacji im. Stefana Korbońskiego w USA zwrócił uwagę, że uroczystości pogrzebowe w Warszawie maja bogatą symbolikę, która dotyczy całej polskiej emigracji niepodległościowej na Zachodzie. „Ten pogrzeb symbolicznie kończy okres działalności Korbońskich za granicami kraju – następuje przekazanie następnej generacji emigracyjnej myśli politycznej, miłości do ojczyzny, bezinteresownego oddania sprawom kraju” – tłumaczył Maciołowski.
Do symboliki ceremonii pogrzebowej Korbońskich nawiązała także Małgorzata Ptasińska z Instytutu Pamięci Narodowej. „W tym bardzo podniosłym momencie oddajemy hołd wszystkim Polakom, którzy walczyli o wolną Polskę, a jej nie dożyli” – powiedziała.
Ptasińska przypomniała, że Korbońscy nie tylko przejawiali miłość do ojczyzny, ale i do siebie nawzajem. „Obydwoje przeszli przez okres wojny, okupacji, emigracji. Zawsze się wspierali, byli bardzo udanym małżeństwem, a jednocześnie cały czas służyli wolnej Polsce” – podkreśliła.
Stefan Korboński – polityk, prawnik, publicysta, działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego, był podczas okupacji szefem Walki Cywilnej, członkiem Komendy Głównej AK, a wreszcie ostatnim Delegatem Rządu Londyńskiego na Kraj. Zofia Korbońska w czasie wojny była najbliższą współpracowniczką męża i jedną z organizatorek tajnej radiostacji Kierownictwa Walki Cywilnej, która z okupowanego kraju przekazywała do Londynu bieżące informacje, retransmitowane do Polski przez rozgłośnię „Świt”.
Za swą działalność Korbońscy byli po wojnie represjonowani przez komunistów, co zmusiło ich do wyemigrowania do USA w 1947 r. Stefan Korboński pełnił tam funkcje przewodniczącego Polskiej Rady Jedności w Stanach Zjednoczonych, przewodniczącego polskiej delegacji do Zgromadzenia Europejskich Narodów Ujarzmionych (ACEN), kilkakrotnie był przewodniczącym ACEN. Został odznaczony m. In. Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Pośmiertnie Orderem Orła Białego.
Zmarł w Waszyngtonie 23 kwietnia 1989 r.
Zofia Korbońska pracowała w „Głosie Ameryki” jako reporterka, redaktorka, spikerka, a także autorka własnych programów. Odznaczona została Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Armii Krajowej. Była honorową obywatelką Warszawy i Praszki.
Zmarła 16 sierpnia 2010 r. w Waszyngtonie, gdzie została pochowana u boku męża w Alei Zasłużonych w Amerykańskiej Częstochowie – Doylestown (USA).
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!