Żłobki, miejsce niedocenione przez innych, zawsze odgrywały ogromną rolę w społeczeństwie. Często kojarzone w przeszłości z ubóstwem rodzin i charakterem szpitalnym, zapewniały opiekę małemu dziecku, kiedy oboje rodzice spełniali obowiązki związane z zatrudnieniem, nauką. Obraz kojarzenia żłobka z biedą istniał przez wiele lat, będąc obrazem pełnym pogardy dla instytucji, a tym samym dla funkcjonowania żłobków.
Bowiem żłobki publiczne podlegały pod ZOZ-y co wiązało się z surowym reżimem sanitarnym. Przełomem był rok 1991 to od tego okresu żłobki finansowane były w formie zakładu budżetowego przez samorządy. Wprowadzenie Ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 z dnia 4 lutego 2011 pozwoliła na wprowadzenie wielu znaczących zmian organizacyjnych w żłobkach, zmieniając jego status oraz zatrudnionych w nim pracowników. Obecnie wszystkie żłobki publiczne podlegają Ministerstwu Rodziny i Polityki Społecznej. Z czasem zaczęto doceniać oraz dostrzegać rolę, jaką pełni żłobek, stał się on bowiem instytucją wspierającą rodziny w procesie wychowania dzieci.
Współczesne żłobki wychodzą na przeciw potrzebom oraz oczekiwaniom rodziców, bowiem stanowią pierwsze ogniwo w rozwoju małego dziecka. Stawiane żłobkom zadania realizowane są dzięki wysokim kwalifikacją oraz kompetencją kadry opiekuńczej posiadającej wykształcenie na kierunku „opiekunki dziecięcej”, jak również wykształcenie z zakresu pedagogiki, której zadaniem jest kształtowanie rozwoju dziecka psychicznego i fizycznego. Zadaniem personelu opiekuńczo – wychowawczego jest odpowiednia opieka edukacyjna i pielęgnacyjna, uwzględniając indywidualne potrzeby każdego dziecka.
Żłobek reguluje codzienne czynności, wiążąc je w rytmiczne i długofalowe działania, ponieważ mają one ważne znaczenie na rozwój dziecka i kształtowanie nawyków higienicznych, a także zwyczajów w codziennym życiu. Tak więc jest czas na zabawę, odpoczynek i relaks, bowiem zabawa jest najważniejszym elementem rozwijającym umysł dziecka. W trakcie zabaw dziecko ma dużą swobodę działania, rozwija swoje możliwości oraz aktywność twórczą.
Kadra opiekuńczo – wychowawcza ma obowiązek czuwania nad procesem opiekuńczo – wychowawczym oraz dydaktyczno – wychowawczym planując działania, musi wziąć pod uwagę, przede wszystkim bezpieczeństwo, ochronę zdrowia dziecka, przygotowując roczny plan wychowawczo – dydaktyczny.
Wychowanie dziecka to wpajanie norm i zasad, połączone z akceptacją i aprobatą oraz zrozumieniem. Dzięki pracy z dzieckiem, dorasta ono z poczuciem własnej wartości.
Praca kadry opiekuńczej nie należy do łatwej, ponieważ dźwiga ona ogromną odpowiedzialność i wymaga dużego zaangażowania wszystkich pracowników żłobka. Zawód na stanowisku opiekun to nie tylko wybrany i wyuczony – ten zawód to powołanie. Zapewniając dziecku rozwój psychomotoryczny, trzeba mu stworzyć odpowiednie warunki środowiskowe i wychowawcze. A samo nauczanie rozpoczyna się już na etapie żłobka, przygotowując dziecko do dalszej edukacji.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!