Śpiewał bard „Solidarności” Maciej Pietrzyk na obchodach 30. Rocznicy Strajku w Żyrardowie w niedziele 23 października br. Choć ta przyjmująca piosenka była napisana podczas strajku w Stoczni Gdańskiej, jej treść jak najbardziej odzwierciedla również wydarzenia, które wstrząsnęły Żyrardowem w 1981 roku.
Strajk w Żyrardowie trwał od 12 X do 4 XI 1981. W związku z fatalnym zaopatrzeniem rynku na początku października w województwie skierniewickim utrzymywała się napięta sytuacja. Na dzień 12 X 1981 oddział miejski NSZZ „S” w Żyrardowie ogłosił strajk ostrzegawczy w przypadku nie przybycia w tym dniu delegacji rządowej na planowane rozmowy. Negocjacje doszły do skutku, ale nie przyniosły oczekiwanych przez związkowców efektów, wobec czego proklamowano strajk. Jako pierwsze podjęły go jeszcze 12 X 1981. Żyrardowskie Zakłady Tkanin Technicznych. Dzień później do protestu przyłączyły się inne zakłady Żyrardowa. Strajkujący wysunęli 16 postulatów. Dotyczyły one poprawy zaopatrzenia. Żądali m.in. pełnego pokrycia w przypadku artykułów, na które wprowadzono kartki, sprawiedliwego podziału żywności na wszystkie województwa, zaopatrzenia aptek i przychodni, prawa do kontroli dystrybucji żywności i jawności rozdzielników oraz „wyciągnięcia konsekwencji w stosunku do osób odpowiedzialnych za handlowy bałagan w mieście”. Po kilku dniach (15 X 1981r.) żyrardowski protest został poparty przez ZR Mazowsze. Później poparły go również władze krajowe związku. 27 X 1981 do strajkujących przybył przewodniczący związku – Lech Wałęsa. Dzień później w całym kraju „S” przeprowadziła jednogodzinny strajk ostrzegawczy. Po jego zakończeniu Prezydium KK wezwało „do natychmiastowego przerwania akcji strajkowych”, zobowiązując się jednocześnie do przejęcia działań „na rzecz spełnienia słusznych postulatów załóg”. Nie przerwało to jednak strajku w Żyrardowie, gdyż negocjacje z władzami nie przynosiły oczekiwanych efektów. 1 XI 1981 r. protestujący wystosowali „Apel do ludzi pracy Polski socjalistycznej”, w którym pisali m.in.: „gotowi jesteśmy przerwać strajk zgodnie z apelem KK NSZZ „Solidarność” w każdej chwili, lecz po spełnieniu naszych postulatów dotyczących poprawy wyżywienia i gwarancji 100% zapłaty za strajk”. Sprawa Żyrardowa była omawiana podczas posiedzenia Komisji Krajowej w dniu 3 XI 1981r. Władze krajowe związku udzieliły protestującym gwarancji wyegzekwowania rekompensaty utraconych w czasie strajku zarobków. Dzień później protestujący w Żyrardowie zakończyli strajk.
– Był to jeden z największych sukcesów Żyrardowskiej „Solidarności”. Efektem strajku była poprawa zaopatrzenia w sklepach oraz aktywacja władz wojewódzkich i miejskich w rozwiązywaniu problemów żywnościowych – zaznaczył Bogdan Zieliński, przewodniczący Rady Oddziału Żyrardów w swoim przemówieniu na otwierającym obchody wiecu przed Tablicą upamiętniającą Strajk.
Po złożeniu kwiatów pod Tablicą, uczestnicy uroczystości udali się do kościoła Matki Bożej Pocieszenia. Mszę św. w intencji uczestników Strajku oraz Ojczyzny odprawił ks. bp Józef Zawitkowski.
– Chylę czoła przed Wami, bracia i siostry. Przed Wami, którzy potrafiliście wykrzesać siły i ducha w czasach, kiedy straciliśmy nadzieję. Pokazaliście, że solidarność jednoczy ludzi, wszyscy mają jedno serce, jednego ducha – powiedział biskup.
Dalsze obchody odbyły się w budynku fabrycznej Resursy, gdzie urządzona została wystawa zdjęć upamiętniających wydarzenia sprzed 30 lat.
Kulminacyjnym momentem tej części było wręczenie okolicznościowych statuetek osobom, które brały udział w Strajku Żyrardowskim.
Witając uczestników Strajku Bogdan Zieliński powiedział:
– W imieniu Rady Oddziału NSZZ „S” w Żyrardowie chciałbym tym wszystkim tu obecnym, jak również osobom których już nie ma wśród nas , którzy brali udział w strajku serdecznie podziękować za ich bohaterstwo. Odwaga i poświęcenie jakim wykazał się każdy ze strajkujących w czasie walki o prawa pracowników i godny byt żyrardowskich rodzin zasługuje na najwyższe uznanie i pamięć kolejnych pokoleń. Bez tych ludzi nie byłoby dziś demokracji, nie byłoby wolnej Polski.
Głos zabrał też Andrzej Kropiwnicki, przewodniczący ZRM.
– Trzydzieści lat temu starczyło Wam siły i odwagi zbuntować się przeciwko „wszystkomogącym”. Osiągnęliście sukces. Uczestniczyliście w przemianie Naszego Kraju. Jednak te zmiany nastąpiły zbyt szybko. Dlatego wciąż nie potrafimy rozsądnie korzystać z wielkiego daru wolności. Aby móc cieszyć się wolnością, aby móc budować patriotyzm – trzeba znać historię, znać prawdę i właśnie Wy ją pielęgnujecie.
Uroczystość zakończył recital barda Solidarności Macieja Pietrzyka.
W obchodach poza przedstawicielami „Solidarności” udział wzięli także przedstawiciele władz miasta i powiatu oraz parlamentarzyści.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!