Koledze Aleksandrowi Czajkowskiemu-Ładysz wyrazy szczerego współczucia oraz siły w przetrwaniu ciężkich chwil smutki i żałoby po stracie MAMY składa Przewodniczący wraz z Zarządem Regionu Mazowsze |
Ś.P. Zuzanna Czajkowska – dziennikarka, scenarzystka, pisarka, krytyk muzyczny, uczestniczka Powstania Warszawskiego, więzień polityczny okresu stalinowskiego zmarła 1 marca br. w wieku 86 lat. Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w dniu 9 marca 2017 r. o godz. 12.00 w kościele Św. Stanisława Kostki w Warszawie na Żoliborzu, gdzie zostanie odprawiona Msza żałobna.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się o godz. 14.00 na Komunalnym Cmentarzu Północnym (Wólka Węglowa) w Warszawie.
Zuzanna Czajkowska urodziła się w Warszawie 9 listopada 1930 r w rodzinie o tradycjach katolickich i patriotycznych związanej m.in. z XIX wiecznym pisarzem Michałem Czajkowskim (Sadyk Pasza). Ojciec Aleksander Czajkowski był cenionym handlowcem i przedstawicielem w przedwojennej Polsce francuskiej firmy Guerlain.
W wieku 14 lat brała udział w Powstaniu Warszawskim w służbach pomocniczych pod Politechniką Warszawską. W latach 1948-1950 studiowała na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów pracowała w Teatrze Polskim, tańcząc i śpiewając na jego scenie. Jesienią 1950 roku razem z matką została aresztowana w Białymstoku, miejscu powojennego osiedlenia, i skazana w procesach politycznych (wyroki unieważniono w 1989 r.). Po wyjściu z więzienia w 1952 roku została objęta zakazem studiów i pracy. Kiedy zażądała zapomogi dla bezrobotnych, partia komunistyczna pozwoliła ją zatrudnić.
Swoją pracę dziennikarską rozpoczęła w czerwcu 1952 roku debiutem w Białostockiej mutacji Życia Warszawy. Została jednak zwolniona ze względu na pobyt w więzieniu.
Następnie w latach 1952-1980 pracowała w Słowie Powszechnym początkowo w oddziale białostockim, a od 1954 r. w redakcji w Warszawie jako reporterka, redaktor działu kulturalnego, recenzentka muzyczna, publicystka, autorka licznych wywiadów w jez. niemieckim, francuskim, angielskim. W roku 1981 podjęła pracę redaktora – dokumentalisty w Tygodniku Solidarność. Pracowała w nim nieprzerwanie do czasu jego delegalizacji przez wadze komunistyczne. Przez kolejne lata była nękana za swoją pracę zawodową i przekonania.
Za swoja działalność zawodową otrzymała nagrodę Filmu i Kierunków (za pracę o Sienkiewiczu – 1954 r.), nagrodę i dyplom od wydawcy Słowa Powszechnego (1955 r.) nagrodę SDP i Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (równorzędnie z Jackiem Maziarskim, reportaż – 1964 r.), a także dyplom i medal SDP za 25 lat pracy dziennikarskiej (1977 r.)
W roku 2016 została odznaczona srebrnym medalem Gloria Artis z całokształt pracy i wkład w kulturę.
Jej działalność dziennikarska i literacka to wszechstronna problematyka kultury i muzyki. Do najważniejszych prac zaliczane są m.in. książka (wydana w 1994 roku) W kręgu Eugenii i Zbigniewa Troczewskich, pierwszy przekład w Polsce musicalu Phantom of the Opera A. W.Webbera, książka o trudnych losach Polaków w kraju i na obczyźnie pt. Bal na Piccadilly. Od roku 2000 współpracowała z Małą Operą pisząc liczne scenariusze do wielu koncertów o tematyce patriotycznej i religijnej. (Santo-Subito – 2003 r., Jan Paweł II Wielki – Totus Tuus Maria! 2008 r) W planach miała jeszcze książkę o Warszawie.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!